คําพิพากษาศาลฎีกาที่ 6733/2554
ป.อ. ขอคืนของกลาง (มาตรา 36)
คดีสืบเนื่องมาจากศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจําเลยสามสิบเก้าคน ตามพระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๔๓ (๘), ๑๖๐ วรรคสาม, ๑๖๒ และริบรถยนต์ของกลาง
แม้ผู้ร้องให้จําเลยที่ ๓๕ ซึ่งเป็นญาติยืมรถยนต์ของกลางไปอันเป็นเรื่องปกติวิสัยของญาติที่จะเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ซึ่งกันและกันก็ตาม แต่ก็ได้ความจากผู้ร้องและจำเลยที่ ๓๕ ว่าจําเลยที่ ๓๕ เคยยืมรถยนต์ของกลางไปใช้เป็นประจํา และผู้ร้องเบิกความตอบคำถามค้านว่า วันเกิดเหตุจําเลยที่ ๓๕ ไม่ได้บอกว่าจะนํารถยนต์ของกลางมาคืนเมื่อใด ประกอบกับตามบันทึกการจับกุมระบุว่า เหตุคดีนี้เกิดเมื่อวันที่ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๒ เวลา ๑ นาฬิกา
จึงพออนุมานได้ว่า ผู้ร้องมิได้เข้มงวดในการใช้รถยนต์ของกลางที่จําเลยที่ ๓๕ ยืมไปเท่าใดนัก พฤติการณ์ดังกล่าวแสดงว่าผู้ร้องอนุญาตโดยปริยายให้จําเลยที่ ๓๕ นํารถยนต์ของกลางไปใช้ได้ทุกสถานที่โดยไม่ขัดขวาง ดังนั้น เมื่อจำเลยที่ ๓๕ นํารถยนต์ของกลางไปใช้ในการกระทําความผิดเกี่ยวกับการขับรถโดยไม่คํานึงความเดือดร้อนของผู้อื่น ย่อมถือได้ว่า ผู้ร้องมีส่วนรู้เห็นเป็นใจด้วยในการกระทําความผิดของจําเลยที่ ๓๕
